Tegelliedje
Willem Wilmink

Kom ik uit mijn school vandaan
En moet ik naar huis toe gaan,
Moet ik tegels overslaan.
Eén, drie, vijf en zeven,
En dan moet ik ook nog even,
Eenmaal, tweemaal,
Om de lantaarnpaal.

Deze tegel sla ik over,
En op deze stap ik.
Vind je mij een rare vogel ?
Ja, meneer, dat snap ik !

't Is een eigenaardig spel,
Dat ik alle tegels tel,
Deze niet en deze wel.
Drie, vijf, zeven, negen,
Dan kom ik een boompje tegen,
hink ik op mijn linkerbeen,
om dat boompje heen.

Deze tegel sla ik over,
En op deze stap ik.
Vind je mij een rare vogel ?
Ja, meneer, dat snap ik !

Tegels tellen met je voet,
En waarom je zoiets doet,
Dat begrijp je zelf niet goed.
Zeven, negen, ellef,
't Gaat alhaast vanzellef.
't Is een raar geval,
Moeder ! Dag ! Daar ben ik al !

 
Laatste wijziging op 15-02-2007
Copyright © vzw Vlaamse vereniging Gilles de la Tourette