Het voorkomen van ADHD bij mensen met Tourette is vooral bij kinderen onderzocht . Kinderen kunnen ADHD plus Tourette hebben. Maar Touretttekinderen kunnen ook ADHD-achtig gedrag vertonen. Dit is dus geen ‘echte’ ADHD, het lijkt er enkel op. Het verschil zit hierin dat echte ADHD alle dagen aanwezig is, het kind heeft altijd last van concentratieproblemen en rusteloosheid. Bij kinderen met TS hangt dit drukke of impulsieve gedrag nauw samen met de Tourettesymptomen. Het gaat net als de tics in golven. Dus het Tourettekind heeft dagen dat het zich wel kan concentreren en rustig is, afgewisseld met dagen dat niets lukt. Dit geeft vaak aanleiding tot misverstanden en ze krijgen door die wisselende prestaties op school al eens te horen: ‘Je kunt het als je wilt, doe beter je best’. Terwijl het een kwestie is van wel willen, maar op bepaalde momenten niet kunnen.

Ook gebeurt het dat in de periode voor de tics uitbreken, meestal in de kleuterklas, er al een vermoeden is dat er met het kind ‘iets’ aan de hand is. Omdat er dan nog geen tics zijn, wordt vaak ten onrechte gedacht of zelfs de conclusie getrokken dat het kind waarschijnlijk ADHD heeft of een autismespectrumstoornis. Eens de tics te voorschijn komen wordt het duidelijk wat er aan de hand is.

Waarom TS en ADHD soms samen voorkomen, is nog niet duidelijk. Mogelijk zijn er gemeenschappelijke genetische factoren die zowel tot TS als tot ADHD leiden. Het is ook niet duidelijk hoe TS en ADHD zich precies tot elkaar verhouden. Eén van de hypothesen is dat bij bepaalde personen TS en ADHD in feit één aandoening zijn, terwijl andere personen (toevallig) zowel ADHD als TS hebben, als twee afzonderlijke aandoeningen. Deze mogelijkheid is niet alleen belangrijk voor het wetenschappelijk onderzoek, maar ook voor de klinische praktijk. Immers, als het in feite om twee subgroepen zou gaan, zijn beide subgroepen misschien gebaat bij een verschillende (medicamenteuze) behandeling.