De Vlaamse Vereniging Gilles de la Tourette kan niet lachen met het typetje Gilbert de la Tourette dat komiek Piet Depraitere op de Vlaamse podia opvoert.
"Deze complexe stoornis bezorgt kinderen vaak grote problemen, zegt Vera Casier. Vaak worden zij beschouwd als dom, verwend of emotioneel gestoord. Het typetje toont weer het beeld van de vloekende mensen.”

Het Tourette Syndroom (TS) is een neurologische stoornis die gekenmerkt wordt door tics. Ongewilde, plotse bewegingen doen zich herhaaldelijk voor. Het komt voor bij één op vijftig mensen. Slechts 20% heeft er ook last van en is aangewezen op medicatie. Ze hebben het sociaal moeilijk door onbegrip van de omgeving.

"De beginsymptomen zijn oogknipperen, schudden met schouder, hoofd of ledematen, keelschrapen of een zenuwtrek aan de mond", legt Vera Casier uit.

"Maar de verscheidenheid van tics is enorm. Mensen uit de omgeving geloven vaak niet dat deze tics ongewild zijn. Naast ongecontroleerde bewegingen hebben sommigen ook dwanggedachten. Ze moeten iets met beide handen kunnen aanraken of willen overdreven controle. Kinderen met TS zijn ook vaak snel afgeleid. Zo zijn leerproblemen natuurlijk niet ver af. Ze reageren erg impulsief."

TS wordt door huisartsen dan ook vaak verward met hyperactiviteit of een vorm van autisme.

De vereniging reageert tegen Piet Depraitere, de Kortrijknaar die allerhande typetjes neerzet. Hij was verbonden met studio Kafka en zet al enige tijd het typetje Gilbert de la Tourette neer. Vera Casier vindt het ongepast enkel de zeldzame vloekende gevallen uit te vergroten.

“De reactie van de omgeving is heel belastend. We kregen heel wat telefoons van ouders die zich gekwetst voelen door het typetje. We vroegen de artiest na de voorstelling een folder uit te delen om TS enigszins te nuanceren. Hierop kregen we enkel een negatieve reactie."

Piet Depraitere reageert verontwaardigd.
"Door zich als vereniging zo gevoelig op te stellen, drummen ze hun leden zelf in een hoekje. Ik heb de vereniging uitgenodigd voor één van mijn voorstellingen. Enkele leden zijn gekomen en hebben me nadien zelfs gefeliciteerd. Het is een typetje uit het leven gegrepen en is zelfs ten dele autobiografisch. Waar ligt de grens van humor? Kamagurka die ooit in de VRT studio door Eyskens werd aangevallen voor zijn shockerende tekeningen over blinden, werd nadien op applaus onthaald door die blinden zelf. Niet iedereen neemt dit ernstig op. En een folder uitdelen na de voorstelling lijkt me niet mijn taak."

= = = = = = = = = =

Reactie van de voorzitter van de Vlaamse Vereniging Gilles de la Tourette op de uitspraken van Piet Depraitere in dit artikel : "Wat Depraitere zegt over de uitnodiging van leden en het feit dat ze hem gefeliciteerd hebben is voor zover ik weet pertinent gelogen. Het kan natuurlijk zijn dat er buiten mijn weten mensen met TS (of zelfs leden) zijn gaan kijken die hier geen aanstoot aan namen. Maar dan waren ze toch niet door hem via de vereniging uitgenodigd.
Er zijn wel degelijk enkele bestuursleden gaan kijken omdat we wilden weten waarover we spraken. En deze mensen hebben hem achteraf zeker niet gefeliciteerd.
Veel mensen met Tourette kunnen vaak om zich zelf lachen en zien de humor van sommige tics in. Dat het ook bij anderen soms grappig overkomt is begrijpelijk, daar vallen we niet over. We storen er ons echter wel aan als er op een beledigende en negatieven manier de spot gedreven wordt met Tourette."