Ik sper mijn mond open zo ver ik kan, tot het zelfs pijn doet, en tegelijk steek ik ook mijn tong uit. Soms gebruik ik mijn vingers om hem nog meer open te rekken. Daardoor krijg ik scheurtjes in mijn mondhoeken die dan vaak ontsteken. Ik heb altijd zalf bij om er op te doen.
Ik sper ook mijn ogen open, knijp in mijn neus met duim en wijsvinger en trek er dan aan. Als ik praat lijk ik steeds verkouden.

Waarom doe ik dat? Tja, ik krijg een tintelend gevoel dat begint in mijn mond, dus sper ik hem open. Dan verplaatst de tinteling zich naar mijn hoofd en dan in mijn hoofdhuid en het stopt wanneer ik mijn haren uittrek.
Dit gebeurt meestal wanneer ik teveel werk heb voor school of wanneer er teveel volk om me heen is en soms ook wanneer ik me verveel. Soms trek ik 1 enkel haar uit, soms een pluk. Ik trek ze niet zomaar uit en gooi ze dan weg, nee, ik bekijk ze aandachtig. Er moet liefst een wortel aanzitten.

Soms begin ik aan een woord of een cijfer te denken. Ik moet het in gedachten steeds herhalen tot ik er gek van word. Wanneer ik dan een haar uittrek ben ik er vanaf. Het uittrekken van haren doet pijn, maar het niét doen is voor mij nog veel erger. Soms heb ik grote kale plekken. In het begin vroegen mijn ouders vaak: "Waarom doe je dat?" en ik antwoordde: "Doe ik wat?" precies of ik het niet wist.

Ik ben 10 jaar en de broer van Mark. Soms ben ik heel boos op mijn ouders omdat Mark alle aandacht krijgt. Ik weet wel dat ze mij ook graag zien, maar toch word ik kwaad van die Tourette, want als Mark dat niet had zouden ze toch meer met mij bezig zijn.
Daarbij komt dat Mark soms heel vervelend tegen mij doet. Hij verontschuldigt zich wel eens wanneer hij gemeen tegen mij deed, en meestal vergeef ik hem. Ik zie mijn broer graag, dus ik probeer zijn Tourette te verdragen. Ik vind het wel triest voor hem wanneer andere kinderen hem plagen zoals vb. op de bus. Op een keer deed een ander kind Mark zijn tics na. Ik heb toen gezegd dat ze hem met rust moesten laten, dat hij er niets aan kan doen.

Ik vind het ook heel erg voor mijn mama en papa wanneer Mark een woedeaanval krijgt. Als het niet goed lukt met zijn huiswerk begint hij dat uit te werken op mama of op mij. Toch vind ik dat ook erg voor hem.
Meestal is Mark wel vriendelijk tegen mij want hij heeft niet veel vrienden. Ik speel met hem wat hij kiest, meestal iets met Lego. We spelen zelden wat ik wil. Meestal komt het er niet van dat er iets gespeeld wordt dat ik graag doe.

Soms ben ik jaloers op Mark omdat hij op school meer mag en minder huiswerk krijgt. Ik begrijp wel waarom dat zo is, maar ik zou dat ook wel willen.
Maar Mark is ook jaloers op mij. Ik heb steeds goede punten en moet er bijna niets voor doen. Mark moet uren werken en dan nog is het soms niet goed.
Dat maakt de stand tussen ons een beetje gelijk: hij is jaloers op mij en ik op hem!